2008
In deze 41e editie van het Brabants Kampioenschap stond er als vanouds een sterk deelnemersveld aan de start. Uit 22 deelnemers die zich voor de voorronden hadden aangemeld selecteerde de jury de 7 finalisten die titelverdediger Berry Knapen het vuur aan de schenen zouden leggen. Vrijdag de 13e was de datum en dat bleek zeker geen belemmering voor een fantastische wedstrijd. Het publiek genoot zichtbaar en beloonde zonder voorkeur de finalisten met oprecht applaus.
Aan het eind van de avond mocht Berry Knapen uit Heeze zich “Brabants Kampioen Tonpraoten 2008” noemen en prolongeerde daarmee zijn titel. Jury en publiek verschilden daarin niet van mening. Mathie van Hoof uit Mierlo behaalde de tweede plaats gevolgd door Hans Eijkemans uit Rosmalen op de derde en Rob Scheepers uit Sterksel op de vierde plaats.
Evenals in 2007 werden de voorstellingen geopend door het duo "De Two Petjes" uit Horst. Wederom brachten zij op fantastische wijze de zaal met enkele korte sketches en liedjes op temperatuur.
Hieronder enige karateristieken over de deelnemende tonpraoters en hun buut:
Rob Scheepers uit Sterksel
"Kloontje Kniesoor" is de creatie waarmee Rob in zijn 4e finale van het brabants kampioenschap staat. Ditmaal leverde het lot hem het startnummer 1 voor de wedstrijd op (kniesoor die daarop let!). Een prachtige creatie waarin een "chagerijnige clown" het publiek meeneemt in situaties die dan als bijna werkelijk beleefd worden. Bevrijd van de kinderen die aan zijn vrouw zijn toegewezen komt hij zijn hart luchten. Daarbij laat hij zien dat hij de kunst van het "vouwen" van een bistje, van paling tot wurm, tot in de puntjes beheerst. Hij vervolgt zijn verhaal met de dood en de begrafenis van zijn lilliput-vader "Kissebis", die in het wereldje der clowns zeer bekend was en aanzien genoot. Als Kniesoor verderop in het verhaal zijn belevenissen tijdens een kinderfeestje beschrijft dan gaan echt de remmen los. Het valt toch ook niet mee om het fietsen op een 1-wieler onder de knie te krijgen. Een hond te laten blaffen blijkt hem een stuk makkelijker af te gaan. Zeker als de benzine niet over de hoepel, maar over het bistje gesprenkeld is. Kortom een schitterende buut op typische Scheepers-wijze gebracht met excellente humor en mimiek. Naast de vierde plaats in de wedstrijd wist Rob op zondagavond de publieksprijs te behalen.
Fred van den Elzen uit Vorstenbosch
Fred van den Elzen in de creatie van Dreeke wist als debutant de finale te bereiken. Vanaf zijn 15e jaar is hij bezig mensen te vermaken. In eerste instantie trad hij op tijdens lokale pronkzittingen. De laatste 7 jaar richt zijn aandacht zich meer op het tonpraoten in wedstrijdverband. Het is eigenlijk voor het eerst dat hij aan een grote wedstrijd meedoet aldus Fred. De buut van Dreeke heeft hij vorig jaar zelf geschreven en het idee ofwel de inspiratie daarvoor was zijn eigen zoontje. In de buut speelt hij een jongetje dat zijn dagelijkse belevenissen van op school en thuis vertelt. Even ontsnapt aan het gezag van zijn ouders die hem voor straf vroeg naar bed stuurden neemt hij het publiek mee. De klas in, het schoolplein op, de zandbak in, uit logeren bij oom en tante en nog veel meer. Het woordje "on", zo vertelt de juf staat voor dingen die niet goed zijn. Voor Dreeke een verklaring waarom zij on-derwijzeres is. Naast de vele leuke en orginele grappen die Fred in zijn buut ten "ton" spreidt getuigt zijn mimiek ook van klasse. Het publiek wist dit te waarderen en beloonde hem dan ook met de publieksprijs tijdens de matineevoorstelling op zondag.
Gerard van de Water uit Helmond
Gerard van de Water uit Helmond is een tonpraoter van het zuiverste water. In zijn creatie als Vögelkusman betreedt hij de ton en vertelt over zijn liefde voor de vogeltjes die hem al sinds zijn jonge jaren bezighoudt. Hij weet alles over een "paarkieten" en vertelt geëmotioneerd over zijn oranje kanarie Willem die alles op zijn eigen houtje deed en eigenlijk het meest wegheeft van Willem de Zwijger. Een vogeltjeman is geen vogeltjesman als hij niet meedoet aan de nationale vogelteldag. Het publiek proeft bijna het goedje dat de schijtlijster neer laat dalen maar dat Gerard op het laatste moment toch maar in het oog van zijn vrouw laat vallen. Ook vreemde vogels als de buurman steken bij de vogeltjesman hun kop door de heg. Vervolgens wordt een zwager met hazenlip erbij gehaald om uit te leggen wat de "verknipte buurman" te vragen heeft. Als 5 minuten later blijkt dat zij geen familie van elkaar zijn maar wel quitte staan is de grap compleet. Ook een koekoek met psychiatrische problemen en die daardoor niet verder komt dan "tsjilp" is een voorbeeld heerlijke tonpraotershumor. Alles bij elkaar een schitterende buut die door het publiek dan ook zeer gewaardeerd werd.
Mathie van Hoof uit Mierlo
"Frutje Frot in America" was de titel van de buut waarmee Mathie van Hoof aan deze finale deelnam. Na een uitstekende prestatie in de voorronde was al duidelijk dat Mathie wel eens hoog kon gaan eindigen. Het winnen van een reis was de aanleiding voor Frut om met zijn vrouw Jet er eens lekker tussenuit te gaan. Eerst wilde hij nog met de caravan. Uiteindelijk werd het vliegen naar Amerika. Vliegend duurt zo'n reis volgens de juffrouw op het reisbureau tenslotte maar "een ogenblikje". In Amerika geland wordt het publiek op de ene grap na de andere getrakteerd. Jet valt van de vliegtuig trap en zo "hurt" het aldus Frut. In het hotel worden op 40 hoog de ramen uit "voorzichtigheid" tegenover elkaar opengezet en moet de brandweerman tijdens de brandoefening eigenlijk terug om Jet's tanden, die nog op het nachtkastje liggen, ook mee te nemen. Uit voorzorg niet te verdwalen tijdens het verkennen van de stad had Jet het straatnaambord opgeschreven: one-way. Kostelijke grappen in deze one-man show van Mathie. Een schitterende buut waarmee hij een voortreffelijke tweede plaats wist te behalen.
Hans Eijkemans uit Rosmalen
In zijn nieuwe creatie was Hannus uitgenodigd om naar een themafeest in de jaren 70 stijl te gaan. Als "Hippie" wel te verstaan. Hoe hij zich op dat feest had voorbereid kwam hij even uit de doeken doen. Met zijn vrouw "Trui" reisde hij per trein in groep 4 (2e klasse) naar Amsterdam om onder andere kleren te kopen op de Albert "Kuip". Een hele ervaring als je nooit eerder met de trein mee geweest bent. In Amsterdam werden diverse plaatsen bezocht als: de Wallen, het Rijksmuseum, Madame Tussaud; het Hilton en als gezegd de Albert Cuijp markt. De outfit: spijkerbox, jack, pruik, gitaar en zelfs een joint werd op hilarische wijze bijeen geschaard. Genoeg ingrediënten voor Hans om de jury en het publiek met leuke woordspelingen en grandioze moppen te bestoken. Het resultaat een prachtige en zeer gedegen buut van een fantastisch mens die het presteert om maar liefst voor de 10e maal op rij in de finale te staan. Een verdiende 3e plaats was dan ook zijn deel.
Alex Wintermans uit Hank
Alex Wintermans is de tweede debutant in de 41e finale. Na vorig jaar als "paus" de finale op een haar na te hebben gemist bereikt hij dit jaar als "Klompski de Poolse gastarbeider" wel het hoogste podium. In de rol van een aangeschoten typetje vertelt hij over zijn niet alledaagse belevenissen. Het was een boek met slechte afloop (spaarbankboekje) dat hem ertoe bracht zijn heil in Nederland te zoeken. Een verdienstelijke buut opgebouwd met grappen over: de reis hierheen; het oponthoud aan de grens; zijn auto met "ster in de voorruit" in plaats van op de motorkap; zijn werkzaamheden als automonteur die op de garagebrug met twee klinkers een paard onder handen neemt; zijn familie waaronder vrouw, kinderen, vader en broer en de woon/leefsituatie in hun caravan zijn onderwerpen die hij op komische wijze de revue laat passeren.
Kitty Goverde uit Uden
Na haar eerste optreden in de finale van 2007 deed Kitty de uitspraak dat zij Valkenswaard trouw zou blijven. Haar aanwezigheid in de voorronden was dan ook geen verrassing. Zeker wel een verrassing was haar creatie: "Kaat Mos" het Nederlandse "Next Tobmodel". Een schitterende creatie van een op latere leeftijd begonnen model. Was ze vroeger lelijk; Nu is ze legaal (met verbouwvergunning) gerenoveerd en hebben de medici onder aanvoering van Dr. Hugo Borst de rest van haar lichaam iets laten zakken omdat dat eenvoudiger was dan de voorhoede te liften. Hoe zij vervolgens als model de "concurrentie" in de modellenwereld te lijf gaat doet ze onomwonden uit de doeken. Kaat is daarin heel stellig en weet het publiek ervan te overtuigen dat Chiwawa's wel kunnen vliegen maar niet luisteren. Ook de manier waarop ze een akelig mens als "Naomi Campdel" aan de kant schuift om de spiegel aan de wand de gelegenheid te bieden naar het mooiste model van de wereld te kijken laat het publiek gieren van het lachen. In haar afsluiting brengt ze het publiek tot slot haar ware boodschap over: uiterlijke schoonheid zit niet van buiten maar van binnen. Nogmaals: een schitterende buut, die hoewel Kitty op voorhand als kanshebster was getipt haar geen plaats bij de eerste vier bezorgde.
Berry Knapen uit Heeze
Als regerend kampioen betrad Berry Knapen de ton in de creatie van "Pier de Sopper". Met de kreet "Hoppe, Hoppe, Hoppe valt hier wat te Soppe" en zijn uitschuifbare verfroller pakte hij direct uit. Pier is een huisschilder die in de voetsporen van zijn vader treedt. Zijn vader schildert nog altijd maar dan als kunstschilder die wel heel opmerkelijke doeken creëert. Naast het schildersbedrijf waarin hij op heel bijzondere plaatsen zijn werk uitvoert zoals in het crematorium, bij Geert Wilders en in een parenclub, heeft hij samen met zijn vrouw ook nog een schilderswinkel. Grappen over kwasten gemaakt van echt mensenhaar afkomstig van zijn vrouw, die volgens hem op Bokito lijkt, laten het publiek de tranen over de wangen rollen. Zijn broer wilde ook het vak in maar bleek ongeschikt: "Een kozijn half opvreten" omdat de oude verflaag afgebeten moest worden en het schilderen met een "bokkepoot van de bok van de buren" getuigen nu eenmaal niet van gevoel voor het vak aldus Pier. Een fantastische buut die hem opnieuw de titel en bovendien 2 maal een publieksprijs opleverde.