2017

Vrijdag de 13^e januari 2017. Een aansprekende datum en de jaarwisseling toch al weer even achter de rug. Tijd voor het echte vuurwerk: Het weekend van het Brabant Kampioenschap Tonpraoten, kortweg het BKT genoemd. Met spanning wordt dit jaar uitgekeken naar het 50^e kampioenschap. Een kampioenschap met een gouden randje.

Wie zal deze titel in de wacht gaan slepen is de grote vraag die kenners en liefhebbers bezighoudt. Als gewoonlijk 8 strijders en dit jaar in dat gezelschap weer de regerend kampioen en 7 geselecteerden uit de voorronden.  De loting van 27 november zette de titelverdediger voorop. Niet echt leuk voor hem maar in het verleden toonde Berry al eerder aan dat het geen onoverkomelijke hindernis hoeft te zijn. Kortom alle elementen voor een geweldig concours zijn weer aanwezig: Een sterk deelnemersveld,  een uitverkochte zaal met enthousiast publiek, een op papier wat vreemde opening (Duo Vreemd),  muzikale ondersteuning door maar liefst twee kapellen (De Striepersgatse Hofkapel en Blaaskapel Valkenswaard) en alles gepresenteerd door twee presentatoren: Pieter Mikkers en Jan Slenders. Ook de Prins van Striepersgat, Prins Arno d’n Urste, geeft acte de présence en de prijsuitreiking op vrijdag verzorgen. Een taak die op zaterdag is weggelegd voor de voorzitter van de Striepersgatse Carnavalsfederatie. Naast de 50^e  titel en wisseltrofee zijn er overigens dit weekend 4 publieksprijzen door de hoofdspelers te verdienen.

De voorstellingen worden geopend door het duo “Vreemd uit Nuenen/Nederwetten. Een enthousiast koppel, vol energie en humor. Met sketches en liedjes als:  “Het komt allemaal heus wel weer goed”, “het leven is maar even (melodie: het  zal je kind maar wezen)”  en een heus “la-la-la onderzoek” waarbij de zaal op “lal-gehalte” wordt getoetst, wordt ditmaal de zaal voorbereid op de Brabantse toppers.

Dan de tonpraoters, het totale gezelschap van acht finalisten in deze 50^e editie bestaat uit: Berry Knapen, Hans Keeris, Arian Compen, Wichard de Benis, Jo Deckers, Hans Eijkemans, Boy Jansen en Rien van Genugten. Na het optreden van de laatste tonpraoter is het in de "jurykamer" even hoogspanning om zo snel mogelijk de uitslagen bekend te kunnen maken. 

Van het eerdergenoemde achttal is het uiteindelijk Hans Keeris die de titel Brabants Kampioen Tonpraoten 2017 en daarmee de 50e Zilveren Ton opeist met een puntentotaal van 366.

Kampioen Hans Keeris en ZDH Prins Fons d'n Urste

Op de tweede, derde en vierde plaats eindigen achtereenvolgens Rien van Genugten (329),  Boy Jansen (307) en Berry Knapen (275). De publieksprijzen die in de vier voorstellingen te verdienen waren met publieksstemmen werden binnengehaald door Hans Keeris (vrijdag 174), Berry Knapen (zaterdag 171, zondag matinee 229) en Boy Jansen (zondagavond 274). Hierbij kan opgemerkt worden dat met name bij de zaterdag- en zondagavond voorstelling het verschil tussen de meerdere kanshebbers erg klein is. Evenals in voorgaande jaren kan ook nu weer gesproken van een toernooi van hoog niveau met het publiek als één van de grote winnaars.

Drie prijswinnaars

Overzicht van de finalisten en hun buuts:

De eerste tonpraoter die aantreedt is Berry Knapen als gezegd een gevolg van de loting op 27 november. Net als de organisatie begint hij aan een jubileumvoorstelling. Het wordt zijn 11^e finale. De creatie waarmee hij de ton in stapt is “De Wasmasjienemonteur”. Een typetje dat hij per ongeluk ontdekte toen zijn wasmachine hem in de steek liet. Samen met broer Theo eigenaar van een witgoedzaak en komt hierover vertellen. Een stortvloed aan grappen over de aanschaf, plaatsing, werking en onderhoud van de zo geliefde apparatuur. Theo is zo “idolaat” dat hij er zelfs erop lijkt.  Ontzettend veel leuke dingen die hij meemaakt van kapotte rubbers tot en met gratis sokken. Toch ook kleven er minder leuke aspecten aan zijn vak: vooral de vrouwen die hem bellen en vervolgens meedelen dat zij hun masjiene niet kunnen “missen”. Bel dan niet is zijn devies. Ook de verhalen over de “fijne was die klem kwam te zitten die vervolgens meer op bonte was leek” en “seks op de wasmasjiene is prima maar moet dat nou daar” laten het publiek volop in beelden denken. Kortom ook dit jaar weer een topverhaal dat door de jury in de wedstrijd met een vierde plaats beloond werd.

Berry Knapen als “De Wasmasjienemonteur”

De tweede tonpraoter die het strijdperk betreedt is Hans Keeris. Als scheidend muzikant van de groep “Blaas-Vaak” komt hij in vol ornaat met omgehangen tuba over zijn carrière vertellen. Dat hij als muzikant ermee ophoudt ligt in het feit dat het blazen hem te veel energie kost. Als verstokt roker moet hij nogal wat hoesten en proesten wat ook de reden was voor een hilarisch doktersbezoek. De thuissituatie zijn vrouw die “niet zo’n poets is” en die twee “Havana sigarenrokers” in één huis wel veel van het goede vindt zijn prachtige verhaaldelen. Zo ook het stuk waarin hij vertelt over de leden van de club en hun belevenissen. Met name de passage wanneer hij vertelt over hun optreden tijdens de open-dag in een gesloten afdeling van een Limburgse instelling. De reis er naar toe, de locatie en de uitnodiging om er een jaarlijks evenement er van te maken laten bij het publiek de tranen over de wangen rollen. Een geweldige buut die aan het einde van de avond bekroond werd met de 50^e titel. Proficiat!

Hans Keeris “De Blaosmuzikant”

Als derde in deze finale betreedt Arian Compen de ton. Hij doet dit in de creatie van “A3 de Verlosser”: een heuse kraamverzorger in vol ornaat met koortsthermometer en kinderspeen. Net voor zijn optreden is hij betrokken geweest bij de geboorte van de “nieuwste” Valkenswaardse zoon. Een apart verhaal met moeder Nee-Nee, vader Dan-nie en opa en oma. Het verloop van de bevalling komt in geuren en kleuren voorbij met aan het eind van het verhaal een feest in de tuin van de grote villa met strooien-dak. Tussendoor vertelt A3 wat hij zoal te stellen heeft met vader die evengoed het grote kind van moeders had kunnen zijn. Een onderwatervoorstelling in een groene omgeving voor een “natuurlijke bevalling” en een opa die zo scheel kijkt dat A3 er een uitzondering voor maakt. Kortom een verhaal waarbij het publiek in de welbekende droge humor van A3 wordt meegenomen.

Arian Compen als “A3 de verlosser, kraamverzorger”

De laatste voor de pauze is Wichard de Benis. Zijn creatie is die van Krank Jorum een marathonloper met een bijzonder verhaal. Wichard staat voor de derde maal in de finale en ziet die prestatie als een soort van overwinteren in de championsleague. Voor zijn sport heeft  hij zich geweldig in het pak gestoken. Een trainingspak van een duur Italiaans merk, een strak hoofdbandje en zelfs een sporthorloge dat onder ook water kan. Als sportman is gezonde voeding hem niet vreemd: friet, frikandellen, bamischijven, bamiblokken, blokken en dat alles natuurlijk zonder mayonaise. Het deelnemen aan de marathon, zo vertelt hij, doe je niet zomaar: de Rabobank wordt ingeschakeld om een starterslening voor het startgeld te kunnen regelen. Overigens is hij niet de enige die meedoet: Kenianen met en zonder waterkruik, Patty Brard en Silvana Simons lopen ook mee en dit niet zonder capriolen die het publiek laten bulderen van het lachen. Ook zijn eindtijd is niet mis: de klok is inmiddels vervangen door een kalender. Een mooie buut in een enorm tempo die Wichard uiteindelijk de 5^e plaats opleverde.

Wichard de Benis als “Krank Jorum” de marathonloper

Als eerste na de pauze is het de beurt aan Jo Deckers uit Veghel. Vier maal eerder nam hij deel aan het toernooi (82, 83, 87 en 04) en nu bij de 50^e editie is hij erin geslaagd de finale te bereiken. Het typetje dat hij speelt is dat van “Hannes de prutser”. Hannes is een huisvader die samen met zijn vrouw een groot gezin heeft.  Negen kinderen die hij zelf …. op het gemeentehuis heeft aangegeven. Een groot gezin is een reden om veel zelf te doen in en om het huis. Wassen, boodschappen doen, dweilen maar ook andere zaken als bijvoorbeeld het installeren van een nieuwe ketel. De oude zware gietijzeren ketel moest vervangen worden door een moderne HR-ketel. Als na een aantal weken de nieuwe ketel eindelijk in bedrijf is moet de oude gietijzeren ketel van de zolder naar beneden. Samen met de buurman wordt dat klusje geklaard. Hoe dit in zijn werk gaat en wat de rol van zijn vrouw hierin was komt hij uit de doeken doen. Een kolderiek verhaal waarmee Jo uiteindelijk op de zevende plaats beslag wist te leggen.

Jo Deckers als “Hannes de Prutser”

De zesde tonprater die de arena betreedt is Hans Eijkemans uit Rosmalen. Het wordt zijn 14^e finale. In het programmaboekje staat hij op de foto afgebeeld met tussen zijn tanden een oor van zijn hond. Een kleine hint naar het typetje dat hij hier komt vertolken: “Reporter van Man bijt hond”. Compleet met camera, regiebord, man bijt hond logo, pet en microfoon ziet hij er ook dit keer weer origineel uit. Steeds op zoek naar nieuwe items voor het programma. Dat het niet altijd werkelijkheid is wat er wordt uitgezonden legt hij aan het publiek uit. Voor € 100,- kunnen mensen zich nogal eens makkelijk aanpassen. In zijn verhaal volgt hij als reporter diverse mensen op hun pad door de dag waarbij de ene grap de ander opvolgt.  Een mooi verhaal zoals het publiek van Hans gewend is en wat hem uiteindelijk de 6^e plek opleverde.

Hans Eijkemans als “Reporter van Man bijt hond”

De voorlaatste die de ton in gaat is Boy Jansen. Boy is de nummer drie van 2016 en heeft zich voor de vierde maal op rij voor de finale weten te plaatsen. “Lach en geniet”  is het motto dat hij het publiek in zijn voorwoordje meegeeft. Zijn creatie van dit jaar is: Herman den Blijker. Zijn outfit is hier dan ook volledig op aangepast. Dus stralend, glimmend en voorzien van een dikke sigaar stapt hij binnen. Al gauw gaat het over de kookkunst en een hele hoop andere onzin en het nieuwe kookboek dat hij verkoopt met specialiteiten uit diverse verschillende keukens zoals de Franse, Chinese etc. Ook de specialiteit van mannen wordt natuurlijk voor het voetlicht gehaald: “De BBQ en de tien stappen om tot een goed resultaat te komen”. Zo herkenbaar:  Stap 1: Hoe de man de BBQ tevoorschijn tovert, Stap 2 t/m 9 hoe de vrouw … en Stap 10: hoe de man …. Een geweldige buut waarmee de man uit Budel aan het eind een dikverdiende derde plaats in de wacht sleepte.

 Boy Jansen als “Herman den Blijker”

Als achtste en laatste tonprater verschijnt Rien van Genugten uit St. Oedenrode  in de ton. Net als voor Jo is het voor Rien de eerste keer dat hij in de finale aantreedt.  Een voorbeeld voor Rien is Herman Finkers: “simpele grappen die nergens over gaan en je steeds op het verkeerde been zetten” zoals hij in het programmaboekje het publiek meegeeft. Zijn creatie is “Jan de Carnavalsman”. Jan die met zijn maten carnaval beleeft. Beginnend op de vrijdag neemt hij het publiek chronologisch mee op zijn tocht door die 5 dagen. Ondertussen “append” en contact houdend met zijn “Mien”. De dialogen die hij zo voert zijn werkelijk hilarisch. Waar zijn carnavalsneus ligt, waar zijn rijbewijs is, dat hij “op” is en nog veel meer. Een zijstraat die er niet blijkt te zijn en tot slot “appen” met zijn vrouw terwijl hij al in zijn bedje ligt. Een prachtige buut die hem een zeerverdiende tweede plaats opleverde.

Rien van Genugten als “Jan de Carnavalsman”