2009

De 42e editie van het Brabants Kampioenschap gaat de boeken in als een kampioenschap met een gouden randje. Van het recordaantal inschrijvingen (30) namen, na enkele afmeldingen, 27 tonpraters deel aan de voorronden die op 18, 19 en 25 november 2008 plaatsvonden. Hieruit selecteerde de vakjury onder leiding van Ad Dams de 7 finalisten die op vrijdag 9 januari de strijd aangingen met tweevoudig titelverdediger Berry Knapen. Onder hen meerdere oud- kampioenen en één debutant. Een speciale editie was het ook voor Hans Eijkemans die maar liefst voor de 11e maal op rij aan de finale mocht deelnemen. Het werd wederom een fantastische wedstrijd met van begin tot eind optredens van een zeer hoog niveau. Het publiek genoot volop en beloonde, zonder voorkeur, de tonpraoters met dikverdiend applaus.

Speciaal aan deze 42e editie is ook dat Berry Knapen zich voor de 3e maal op rij kampioen mag noemen. De “Brabants Kampioen Tonpraoten 2009” is daarmee tevens eigenaar geworden van de Zilveren Ton. Frans Bevers behaalde de tweede plaats gevolgd door Robert van Lamoen op de 3e en Hans Eijkemans op de 4e plaats.

De openingen van de voorstellingen in dit kampioenschap werden verzorgd door de groep "Spoit Elluf" uit Helmond. Met hun liedjes en "gekibbel binnen een echte Helmondse man-vrouw relatie" zetten zij in 25 minuten de zaal op z'n kop waarmee de zaal perfect losgemaakt was voor de tonptraoters.

Hieronder enige karakteristieken over de deelnemende tonpraoters en hun buut:

Fred van den Elzen uit Vorstenbosch

"Sjaak de Slijkert" is de creatie waarmee Freddy van den Elzen uit Vorstenbosch, na zijn debuut in 2008, dit jaar zijn 2e finale beleefde. Door het lot bepaald moest hij als nummer 1 van start. Door de politie op een "verkeerde plek" afgeleverd is zijn zin om te vissen vergaan. De beloofde visvijver blijkt een kikkerpoel met enkele "dikkoppen" en daarom beperkt hij zich tot het vertellen over zijn ervaringen aan en op het water. Voor het publiek valt er dus veel te leren en te vooral lachen. Vissen bijten niet dus daar hoef je geen schrik voor te hebben en als je niet weet hoe "maoi" er van dichtbij uitzien dan wordt probleem door Sjaak wel opgelost. Ook het verhaal van een romantisch vispartijtje met zijn vrouw Bets waar hij naar eigen zeggen "veel van hield" levert de nodige lachwekkende momenten op. Volledig in zijn rol zet Fred hiermee een prachtige buut neer.

Rob Scheepers uit Sterksel

Kun je het je voorstellen: rugnummer 41 voor de legendarische voetballer Crojan Huiff? Een prachtig staaltje van tonpraoterslatijn, neergezet door Rob Scheepers in de creatie van "Tattoo Tonnie", een dislectische en kleurenblinde Eindhovense tatoeage-koning. In zijn verhaal neemt hij je mee naar het televisieprogramma Lingo. Van te voren flink geoefend en met een levendig spiekbriefje levert het toch niet het reslutaat op dat hij vooraf voor ogen had. Ook bezoek je met hem zijn tattoo-shop waar de inspectie voor Waren en Volksgezondheid maar beter niet kunnen komen en waar hij zijn klanten van de gewenste (ook chinese) afbeeldingen voorziet. Tot slot heeft hij ook voor het publiek nog een aardigheidje in petto: 50% korting op een tattoo op vertoon van een entreebewijs. Of iemand daar na zo'n verhaal nog op zit te wachten??

Robert van Lamoen uit Someren

Op de bromfiets komt "Annie uit de Helmondse binnenstad" de zaal ingereden. Eenmaal in de ton vertelt ze hoe het er bij haar en haar man Harry thuis aan toegaat. Een creatie die Robert van Lamoen op het lijf geschreven is. Annie leidt zonder blikken of blozen ėn zonder te liegen de politie om de tuin als er gevraagd wordt waar haar man Harrie is. Ze biedt de deurwaarder een stoel maar dat is natuurlijk niet genoeg voor iemand die voor de gehele inboedel komt halen. Omdat Harry niet voldoende tijd heeft om te werken, is Annie dat maar gaan doen. Bij de kennismaking met haar nieuwe baas maakt ze hem meteen duidelijk dat hij zijn Cadillac in het vervolg een beetje aan de kant moet zetten. Het kost haar anders teveel bromfietstrappers en goed voor de lak zijn die dus ook al niet. Ook een sherry'tje slaat ze niet af, mits die maar rechtstreeks uit de fles komt. Wat zij dus over haar werk te vertellen heeft bezorgt het publiek de tranen op de wangen. Een schitterende buut waarmee Robert een prima derde prijs wist te behalen.

Frank Schrijen uit Boxmeer

Voor de 6e maal in de finale verschijnt Frank Schrijen. Ditmaal in de creatie van "Sjors de Wachtkamerspecialist". Een specialist waarvan de meeste mensen het bestaan natuurlijk niet kennen. 's Morgens al vroeg met de auto op pad om op tijd bij de huisarts, tandarts of ziekenhuisspecialist in de wachtkamer te zijn om alle verhalen van zieke mensen te kunnen aanhoren. De buurt waar hij dan doorheen zou willen rijden is er een met straatnamen van ziekten. Wonen in de Schaamluis op nr. 17 heeft voor hem wel iets. Of een huis zonder balkon, maar met een "platje" is toch ook wel leuk. Allerlei mensen, van jonge meiden tot stellen op leeftijd, met vreemde ziekten passeren tijdens het verhaal van Sjors de revue. In combinatie met de toch wel eigen en typische mimiek van Frank levert dit een zeer geslaagde buut op.

Berry Knapen uit Heeze

Als regerend kampioen betreedt Berry Knapen de ton in zijn creatie "Henk-Jan Botox". Hij kruipt daarmee in de huid van een plastisch chirurg die over zijn ervaringen komt vertellen. Patiënten die iets te vroeg bijkomen uit de narcose worden met straffe hand direct weer in slaap geholpen om zo het karweitje af te kunnen maken. Was hij nog onervaren toen Henk-Jan begon, door de jaren heen heeft hij heel wat operaties uitgevoerd en waaronder ook BN-ers als Marijke Helwegen en Anky van Grunsven. Hij is bekend met de trends in de medische wetenschap en kan van knappe staaltjes vertellen. Zo was er een collega die het voor elkaar kreeg in 50 uur een cowboy op te knappen nadat die met paard en al onder de trein was gekomen. De cowboy heeft inmiddels afscheid genomen als president van Amerika. Zelf verricht Henk-Jan ook meesterwerkjes. Zo raakte een timmerman zijn handen tijdens het zagen kwijt en Henk-Jan wist de man met aangenaaide koeienuiers drie maanden later al piano te laten spelen en bovendien melk te laten geven. Een prachtige buut die door de jury terecht beloond werd de kampioenstitel. Dat hij 2x de publieksprijs binnenhaalde was dan ook geen verrassing. Een terechte winnaar die "en passant" definitief de Zilveren Ton mee naar huis neemt.

Erik Mulder uit Maarheeze

Als enige debutant uit de voorronden wist Erik Mulder dit jaar door te dringen tot de finale. Hij deed dat met zijn creatie "Bertje-Bullseye" een darter die met hart en ziel voor zijn sport leeft. De tekst schreef hij overigens zelf. Bertje vertelt in zijn verhaal wat hem tot de dartsport bracht en hoe zijn carriere tot heden toe verlopen is. Vanaf zijn eerste pijlen, toen een wedstrijd nog lang duurde omdat het tellen zoveel tijd in beslag nam, tot en met een wedstrijd in het klooster waar hij "one non dead and eighty" wist te gooien. Ook speelde hij al tegen vrijwel de complete wereldtop. Alleen Co Stompé ontbreekt nog op dat lijstje maar dat heeft een reden die hij zeer smakelijk weet uit te leggen. Hij is dus een zeer respectabel darter en sinds hij aan televisietoernooien meedoet is naar verluid de verkoop van televisies enorm toegenomen. Zijn buurman bevestigt dit en heeft dus zijn eigen televisie inmiddels ook te koop staan. Je moet er maar opkomen. Een prachtige buut waarmee Erik in de matinéevoorstelling op zondag op overtuigende wijze de publieksprijs won.

Frans Bevers uit Oirschot

Frans Bevers staat dit jaar voor de derde maal in de finale en wel als "Ciske d'n opgepimpte boer". Zijn vrouw ontmoette hij via een contactadvertentie waarin hij vermeldde dat hij op zoek was naar een vrouw met tractor. Nadat hij de mooiste (vrouw met tractor) had uitgekozen moest hij geheel in de stijl van tegenwoordig een complete make-over ondergaan. Het begon met een nieuw gebit waarbij het trekken van zijn "ouw tand" niet zeer, maar verrèkkes zeer deed. Daarna met zijn vrouw voor het eerst in zijn leven naar de grote stad om daar eens flink te gaan winkelen. De buitendurpse reis is voor Ciske een ware beleving. Eenmaal in de grote stad, bij de C&A kleren kopen. 't is toch net de Boerenbond waar ook niemand komt als er Volluk" wordt geroepen. Na het winkelen is het tijd voor de terugreis. In de trein verricht hij nog een goede daad door een vrouwke te helpen die vergeten was op het station uit te stappen. Terug in Oirschot blijkt zijn fiets bij het station te zijn weggehaald. Dieven zijn daar de schuldigen van zo vertelt een snotneus die hem 's morgens op de heenweg ook al voor de gek hield. Met deze buut behaalde Frans in de wedstrijd de 2e plaats en op zondagavond de publieksprijs.

Hans Eijkemans uit Rosmalen

Voor de elfde achtereenvolgende keer staat Hans in deze 42e editie in de finale. Steeds met een goed verhaal en altijd op zijn gemak vertellend. Dit jaar verschijnt hij in de rol van Hannes R. de Vries broer van Piet R. en ook Peter R. Hij neemt in zijn verhaal het publiek mee in zijn belevenissen als "onderkoffer detective" met zijn verborgen camera. Hoe hij in het vak gerold is weet hij in geuren en kleuren te vertellen en ook het feit dat hij ervaringsdeskundige is doet hij uit de doeken. Op een wonderlijke manier is hij ooit uit de Koepel ontsnapt: Even toestemming gekregen om achter de computer van de bewaking te zitten en tja, er zit tenslotte een escape-toets op het toetsenbord. Hij vertelt van zijn schaduwwerk waarbij hij geregeld als brabantse vlag in de mast hangt. En tegenwoordig weet hij ook de jeugd te stimuleren om te kiezen voor de verkeerde kant van streep. De cursussen die hij daarvoor heeft opgezet lopen dan ook als een trein. Je moet natuurlijk iets doen werk te houden. Een karakteristieke Hannes buut vol met leuke anekdotes waarmee hij de vierde prijs wist te behalen.