2011

Vrijdag 7 januari 2011: het 44e Brabants Kampioenschap Tonpraoten. Voor carnavalsbegrippen een jubileum, immers: 44 staat gelijk aan 4 x 11. Alle ingrediënten voor een mooie en spannende strijd om de zilveren ton waren ook dit jaar weer aanwezig. Uit maar liefst 34 deelnemers aan de voorronden heeft de vakjury een 7-tal tonpraoters geselecteerd dat het tegen titelverdediger Andy Marcelissen op moest nemen. In een geweldige sfeer schotelden de 8 finalisten het publiek schitterende creaties voor. Grote winnaar van de tonpraoters aan het eind van de wedstrijdavond was Berry Knapen die naast de titel Brabants Kampioen 2011 ook de publieksprijs won. Grootste winnaar was natuurlijk het enthousiaste publiek af en toe bijna niet meer bijkwam van het lachen. De publieksprijzen op zaterdag en zondag (2x) gingen respectievelijk naar Berry Knapen, Andy Marcelissen en de met de dag groeiende debutant in de finale: Jasper van Gerwen. Kortom een prachtig tournooi met op het podium: Brabants Toptalent.

De openingen van de avonden werden dit 44e kampioenschap verzorgd door de Helmondse tweeling "Dubbel Trubbel" die de zaal losmaakte voor de strijd. Het duo, in prachtige outfit en met evenzo prachtig stemgeluid, bracht een mix van bekende liedjes en kleine sketches waarmee het publiek perfect werd opgewarmd.

Hieronder enige karakteristieken en wetenswaardigheden over de deelnemende tonpraoters en hun buut:

Frans Bevers uit Oirschot

Tijdens de loting op 28 november 2010, waarmee de volgorde van optreden voor de finale bepaald werd, was het Frans Bevers die aan het kortste eindje trok. Gevolg: als eerste de ton in! Toch leek het Frans niet echt te deren. In de creatie van Ciske d'n Hospik zette hij een prestatie van formaat neer. De lat werd door hem direct op grote hoogte neergelegd. Als "schot in de roos voor het Nederlandse leger" kwam Ciske wel eens even kijken of er nog "geschikten" onder het publiek aanwezig waren. Leuke grappen en een consistent verhaal was waar hij het publiek op trakteerde. Voor wie het nog niet wist: "de wieken van een helikopter zorgen voor frisse lucht want je krijgt het toch behoorlijk benauwd als de piloot ze uitzet". Ook de grappen over "het goochelen met mijnen" en "het bruine pilletje dat de generaal van het ene op het andere moment genas" lieten de zaal bulderen van het lachen. Een schitterende buut die uiteindelijk dan ook met een prachtige 3e plaats (233 pnt.)beloond werd.

Jasper van Gerwen uit Hilvarenbeek

Na een muzikale onderbreking door de Notenkrakers was het de beurt aan debutant in de finale Jasper van Gerwen uit Hilvarenbeek. In de creatie van "Ut Padje" kwam hij vertellen over zijn belevenissen als padvinder. In vol ornaat met pet, bril, sjaaltje, 'n flink opgehesen broek en driftig handenklappend zet hij een prima typetje neer. Het bekende kinderliedje "in de maneschijn" weet hij op een zeer aparte manier ten gehore te brengen door het begin van de woorden om te wisselen. Iets dat de padvindertjes door de akela "bewust verkeerd was aangeleerd". Ook heeft hij een zwak voor zijn Opa en Oma die door Padje geregeld bezocht en geholpen worden. Hij is zelfs met hen als tolk meegeweest vanwege zijn uitstekende kennis van de Engelse taal. Samen met Opa de drogisterij in om een condoom te kopen waarmee Opa in de regen zijn sigaretje droog kon houden. (A condom that has to fit a camel). Ook de grap dat Oma een half uurtje later bij de bus terug zal zijn van het bezoek aan de Big Ben slaat bij het publiek zeer goed aan. Kortom een hele leuke buut die op zondagavond tot zijn volle recht komt als Jasper in zijn rol gegroeid is en op de publieksprijs beslag weet te leggen.

Erik Mulder uit Maarheeze

De derde tonpraoter in de strijd is Erik Mulder. Nadat hij in het voorjaar van 2010 werd getroffen door een hartaanval, waarna een operatie en revalidatie volgden, is Erik terug in de ton. In het ziekenhuis was er voldoende "materiaal" om een buut mee te maken en dit te brengen ter afsluiting van wat hij heeft doorgemaakt. Zijn creatie van Harrie de hartpatiënt is daarmee volledig verklaard. Een buut met grappen over de behandelende arts, de zusters, het eten, de behandelingen en het wel en wee van andere patiënten geven een iets aangedikt beeld van het reilen en zeilen in het ziekenhuis in Weert. Kijken naar hockeydames was de aanleiding, het verschil tussen een ponsplaatje en een bidprentje is slechts een kwestie van tijd, een eigen spateltje voor een patiënt met keelklachten i.p.v. een spatel die voor iedere patiënt gebruikt wordt en het "onfrisse eten" dat door Harrie wordt weggeknauwd zijn situaties die je als aanhoorder jezelf levendig kunt voorstellen. Knap ook hoe Erik in de zondagavondvoorstelling zijn tonpraotcollega's weet te typeren en op een komische manier in zijn buut weet te verwerken.

Koen Verstappen uit Meijel

Als laatste voor de pauze is het de beurt aan Koen Verstappen uit Meijel. Koen is een oudgediende: Het is vanavond dat hij al 33 jaar in de ton staat. De creatie die Koen brengt heet "Tis niet te geluuve". Met deze buut brengt hij actualiteiten en andere gebeurtenissen voor het voetlicht die soms niet te geluuve zijn. Zo ook de openstelling van paleis Soestdijk waar je in 1 dag dingen kon zien zoals: waar prinses Juliana had geslapen. Om hetzelfde van prins Bernhard te zien zou een maand of 3 nog niet genoeg zijn. De sport met nieuws over een tranfer van bijtertje Suarez: er waren slechts 2 clubs geinteresseerd: "Hapsburg en Manchester Ubited". Ook het gezin en de jeugd worden in de buut onder de loep genomen. "Er zijn tegenwoordig al gezinnen met 4 kinderen waar ieder kind zijn eigen vader heeft." Al met al een aardige buut met een behoorlijk aantal woordgrappen en woordspelingen wat het handelsmerk van Koen genoemd kan worden. Met deze buut behaalt Koen uiteindelijk de 7e plaats.

Andy Marcelissen uit Raamsdonksveer

Na de pauze en een muzikale inleiding van de Notenkrakers betreedt titelverdediger Andy Marcelissen de zaal in de creatie van "de Blinde". Het duurt al tien minuten voordat Nico in de ton staat. Het blijkt lastig als blinde de weg naar het podium te vinden. Eenmaal daar aangekomen is de oriëntatie er nog niet helemaal en begint hij zijn verhaal buiten de ton en met zijn rug naar het publiek. Voor het publiek doldwaas. Eenmaal in de ton en met zijn geleidehond ernaast geparkeerd steekt Nico van wal. Een buut zoals bekend van Andy: orginele grappen en gortdroge humor: Sexboekjes in braille die al behoorlijk versleten zijn. Zo versleten dat de dames van cup C na A teruggegaan zijn. Blind en vrijgezel loopt hij "een kast van een vrouw" tegen het lijf in de supermarkt. Zij vertelde een oude schoolvriendin te zijn die hem vroeger ook al niet zag en hem nadien uit het oog verloren was. Zij loopt nogal wat hard van stapel in het verdere contact en ook dit leidt tot leuke grappen. Zo gaan ze naar het strand waar Nico de keuze krijgt om "uit de zon of uit de wind te liggen". Dat zij verderop in het verhaal Walter blijkt te heten laat het publiek bulderen van het lachen. Een goede, echter langdurende buut, waar Andy uiteindelijk de 2e plaats (281 pnt.) mee in de wacht weet te slepen.

Frank Schrijen uit Boxmeer

Als 6e betreedt Frank Schrijen in de creatie van "t Lulleke Rozewater" in de ton. Volhardend in zijn typetje houdt hij gedurende de hele buut keurig een bosje bloemen in zijn hand. "t Lulleke Rozewater" is het verhaal van persoon bij wie alles in het leven fout gaat. Dat begon al op school zo vertelt hij. Rekenen was niet zijn beste kant en om die reden: "Als 1 rol behang 1 euro kost, wat kosten dan 10 rollen?" werd er thuis besloten toch maar te texen. Wat ook fout ging was de keuze voor zijn vrouw. Zijn vader had hem er al voor gewaarschuwd: Jongen pas op een vrouw met rood haar: "Huizen met rode daken hebben vochtige kelders". De keuze voor haar was overigens een heel praktische want "wurmen komen goed van pas als je gek bent op vissen". Komisch waren ook de grappen over zijn "kiloknaller" van 180 kg die hij typeert als een vrouw "met een breed spek-dr-um" en haar speciale tatoeage op haar dij: "schnitzel met frites". Een liefje voor wie hij voor hun 25-jarig huwelijk een sjieke cruise naar de Bahama's wil boeken en haar wel weer ophaalt als ze 50-jaar getrouwd zijn. Kortom: een leuke buut vol grappen en waarmee Frank uiteindelijk de 4e plaats (202 pnt.) weet te veroveren.

Hans Eijkemans uit Rosmalen

Hans Eijkemans is de 7e tonpraoter die de ton betreedt. Hij doet dit in de creatie van "Hannus d'n Ouwe vrijgezel", een verstokte vrijgezel die meer op aandrang van z'n moeder dan uit eigen beweging aan de vrouw probeert te komen. Hij vertelt over zijn ervaringen met de vrouwen en de aanlopen naar de afspraakjes die hij gehad heeft. Als vriigezel flapt hij er natuurlijk dingen uit die niet altijd even tactisch zijn. Een contactadvertentie met "de waarheid": dikke, luie, ouwe, rooie vrijgezel wordt met behulp van de dame op de redactie van de krant aangepast. Ook de afspraak met zijn "date" halverwege september op de markt in Valkenswaard (bloemencorso) is niet heel handig als je daarbij afspreekt om ter herkenning een dahlia te dragen. Ook een broodtrommel met bammetjes kaas is nou niet iets dat een vrouw gelukkig stemt. 's Avonds in bed met de date ervaart Hannus wederom zijn onhandigheid. Uiteindelijk eindigt Hannus weer op straat en deelt hij zijn ervaringen met de taxichauffeur die hem naar huis toe brengt. Een leuke buut met typische Hans Eijkemans humor. Anders dan de voorronden deden vermoeden behaalde Hans de 5e plaats en viel daarmee net buiten de prijzen.

Berry Knapen uit Heeze

Als laatste verschijnt Berry Knapen ten tonele. Dit keer in de creatie van "Dun Ouwe van Deursen". Na de mededeling dat hij het toch wel lastig vindt ouder te worden omdat hij "het geheugen van een goudvis heeft (3 sec) en dus heel de verekkenis vergeet" ligt de zaal al plat omdat hij deze boodschap dus 3 maal herhaalt. Vervolgens gaat zowat het dak eraf als Opa de as van zijn sigaar in zijn zakdoek afklopt terwijl hij eerst de indruk wel zijn snotbel te gaan vangen. Daarna vervolgt hij zijn verhaal en vertelt een oude opa te zijn die met zijn vrouw Truus sinds een jaar in het bejaarden huis woont. Hij heeft er even aan moeten wennen maar nu toch heel aardig zijn draai gevonden. De zusters zijn leuk, er wordt wat afgedoucht hoewel niet zo vaak als bingo (1x per week). Inmiddels heeft hij ook een vaste maat met wie het leuk is de boel een beetje op te kloten. Een wedstrijdje met zijn 45 km karretje tegen een sportwagen levert hilarische taferelen op. Ook de broche op de stoep voor het bejaardenhuis die een ketting blijkt te zijn als Truus hem opraapt laat de zaal in lachen uitbarsten. Alles bij elkaar een schitterende buut met dolkomische grappen en zoals het publiek van Berry gewend is: een mimiek die onverbeterlijk is. Het leverde hem de 1e plaats (308 pnt.)op. Een terechte winnaar zowel volgens de jury als het publiek dat hem eveneens de 1e plaats toekende.